Tijdens de Tweede Wereldoorlog dachten de Duitsers dat zij in Engeland een meesterspion hadden. "Agent Arabel" voorzag de Nazi's van het begin tot het einde van geheime informatie. Hun agent had zelfstandig een netwerk opgebouwd van 27 spionnen. Wat de Duitsers niet wisten was dat de meesterspion vanaf 1942 werkte voor de Engelsen. Daar kenden ze Arabel als Garbo. Garbo heeft in hoge mate bijgedragen aan het succes van diverse grote geallieerde misleidingsoperaties.

Juan Pujol was een Spaanse zakenman. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, besloot Pujol dat hij wilde strijden tegen het fascisme. hij bood meermalen zijn diensten als spion aan bij de Engelsen, maar nadat die tot drie keer toe beleefd geweigerd hadden om van zijn diensten gebruik te maken, besloot Pujol op eigen houtje te opereren. Als geheim agent van de Abwehr gaf hij valse informatie door aan de Duitsers.

Toeristengids
Pujol creeerde een identiteit als fanatieke Spaanse fascist die als diplomaat werkte en dus ongestoord naar Londen kon reizen. Nadat hij zelf een vals diplomatiek paspoort in elkaar had geknutseld meldde hij zich aan bij een Duitse geheim agent in Madrid. Die gaf Pujol een spoedcursus spionage en stuurde hem samen met een fles onzichtbare inkt en 600 pond voor onkosten naar Engeland met de opdracht een geheim netwerk van spionnen op te zetten.

Pujol reisde niet naar Engeland, maar naar Lissabon. Daar vandaan stuurde hij geloofwaardige rapporten naar de Duitsers die uit Londen leken te komen. Veel van de informatie die Pujol verstuurde, had hij uit kranten gehaald. Pujol was nog nooit in Engeland geweest en gebruikte ook een toeristengids en het spoorboekje van British Rail bij het samenstellen van zijn rapporten.

De informatie klonk echter geloofwaardig, en de Duitsers zagen geen reden om aan de rapporten van hun Agent Arabel te twijfelen. Sterker nog: zelfs de Britten vonden de informatie van Pujol betrouwbaar. De Engelse inlichtendienst startte in 1941 een zoektocht naar hem toen zijn rapporten werden onderschept door Ultra.

Arabel wordt Garbo
Pujol had inmiddels een fictief netwerk van spionnen opgebouwd die zogenaamd in verschillende delen van Groot Brittannie actief waren. In februari 1942 nam Pujol nogmaals contact op met de Britse geheime dienst. Die was er inmiddels van op de hoogte dat een of andere geheim agent de Duitsers aan de lopende band voorzag van valse informatie. De Engelsen waren dus blij dat Pujol voor hen wilde werken.

De Engelsen verhuisden Pujol naar Engeland en doopten hem Agent Garbo. Samen met een Britse agent schreef Garbo tot het eind van de oorlog meer dan 300 brieven naar een postbus in Lissabon die door Duitse geheim agenten geleegd werd. De informatie in de brieven was een mengeling van fantasie, accurate informatie met weinig militaire waren en juiste informatie die kunstmatig vertraagd werd.

Netwerk
In November 1942, net voor de landingen van Operatie Torch in Noord-Afrika, meldde Garbo dat een geallieerd konvooi met troepen en oorlogsschepen de haven had verlaten in de richting van de Middellandse Zee. De brief werd via een poststempel gedateerd voor de landingen, maar kwam pas aan na de landingen zodat ze van weinig nut waren. Pujol kreeg van de Duitsers een antwoord waarin zij schreven: "Uw informatie arriveerde helaas te laat, maar uw laatste rapporten waren uitmuntend."

Het fictieve netwerk van spionnen bestond inmiddels uit 27 'spionnen'. De Duitsers waren zo tevreden met dit netwerk dat zij nooit pogingen ondernomen hebben om nieuwe agenten in Engeland te droppen. Toen een van de agenten zogenaamd overleed aan een ziekte, betaalden de Duitsers een pensioen aan de 'weduwe'.